Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης διαγιγνώσκεται λιγότερο συχνά από άλλες μορφές αυτής της παθολογίας. Αυτό οφείλεται στα ανατομικά χαρακτηριστικά της δομής του μεσαίου τμήματος της ανθρώπινης πλάτης. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι σε αυτή την περιοχή κινούνται αρκετά. Ωστόσο, αυτή η ανωμαλία εξακολουθεί να εμφανίζεται περιστασιακά και απαιτεί κατάλληλη θεραπεία.
χαρακτηριστικά της νόσου
Αυτός ο όρος αναφέρεται σε δυστροφικές και εκφυλιστικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη, που οδηγούν σε ανωμαλίες στη δομή του χόνδρου και του οστικού ιστού. Σύμφωνα με το ICD-10, η παθολογία κωδικοποιείται ως εξής: M42. Οστεοκονδρίτιδα της σπονδυλικής στήλης.
Εάν δεν ξεκινήσετε αμέσως τη θεραπεία της νόσου, υπάρχει κίνδυνος βλάβης της δομής του συνδέσμου, των αρθρώσεων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Συχνά η οστεοχόνδρωση οδηγεί σε αθηροσκλήρωση, κακοήθεις όγκους, στειρότητα και άλλες διαταραχές.
στάδια
Ανάλογα με τον βαθμό καταστροφής των σπονδύλων, διακρίνονται διάφορα στάδια ανάπτυξης της νόσου:
- Με τη νόσο του πρώτου βαθμού, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι χάνουν την ελαστικότητά τους, το ύψος τους μειώνεται. Μερικές φορές σχηματίζονται προεξοχές ή προεξοχές.
- Η οστεοχόνδρωση δεύτερου βαθμού συνοδεύεται από περαιτέρω μείωση του ύψους των μεσοσπονδύλιων δίσκων και απώλεια της ελαστικότητάς τους. Σε αυτό το στάδιο εμφανίζεται αστάθεια της θωρακικής περιοχής. Αυτό επιδεινώνει την κατάσταση ενός ατόμου και μπορεί να προκαλέσει ρήξη στον δακτύλιο του δίσκου. Αυτή η παραβίαση είναι γεμάτη με την εμφάνιση κήλης. Σε αυτό το στάδιο εμφανίζεται πόνος. Μπορεί επίσης να υπάρχουν νευρολογικές εκδηλώσεις.
- Για την οστεοχόνδρωση τρίτου βαθμού είναι χαρακτηριστική η εμφάνιση μεσοσπονδυλικών κηλών. Τα συμπτώματα της παθολογίας εξαρτώνται από το μέγεθος και τον εντοπισμό αυτού του σχηματισμού.
- Η νόσος τέταρτου βαθμού σχετίζεται με απώλεια των ιδιοτήτων απορρόφησης κραδασμών των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Σε αυτό το στάδιο παρατηρείται σύγκλιση των σπονδύλων, απώλεια κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης, τσίμπημα αιμοφόρων αγγείων και νεύρων. Αυτή η μορφή της νόσου χαρακτηρίζεται από καταστροφή των οστών της σπονδυλικής στήλης.
Οι λόγοι
Η θωρακική οστεοχόνδρωση προκαλείται συχνότερα από έλλειψη άσκησης. Αυτό οδηγεί σε αποδυνάμωση του μυϊκού ιστού και οδηγεί σε αυξημένη πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
Επιπλέον, οι αιτίες της παθολογίας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Κακές συνήθειες;
- διαταραχές στάσης;
- γενετική προδιάθεση;
- υποδυναμία?
- αυξημένη σωματική δραστηριότητα?
- τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης?
- στρεσογόνες καταστάσεις.
συμπτώματα
Αυτή η μορφή οστεοχονδρωσίας έχει λιγότερο έντονες εκδηλώσεις από άλλους τύπους αυτής της ασθένειας. Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της παθολογίας περιλαμβάνουν:
- Πόνοι στο στήθος που αυξάνονται τη νύχτα λόγω μακράς παραμονής σε άβολη θέση με υποθερμία και αυξημένο στρες.
- Ενόχληση μεταξύ των ωμοπλάτων που εμφανίζεται κατά την ανύψωση ή την κάμψη των άκρων.
- αυξημένη δυσφορία με βαθιές εισπνοές και εκπνοές.
- Πόνος μεταξύ των πλευρών που εμφανίζεται κατά την κίνηση.
- σφίξιμο στην περιοχή του στήθους.
Με μια έξαρση της παθολογίας, το σύνδρομο πόνου είναι παρόν για αρκετές εβδομάδες. Επιπλέον, υπάρχουν πρόσθετες εκδηλώσεις της μορφής του μαστού της νόσου:
- απώλεια ευαισθησίας ορισμένων περιοχών του δέρματος, εμφάνιση εξογκωμάτων χήνας.
- κάψιμο και φαγούρα, αίσθημα κρύου στα κάτω άκρα.
- ευθραυστότητα των νυχιών και ξεφλούδισμα του δέρματος.
- πόνος στον οισοφάγο και το λαιμό.
- Παραβιάσεις των λειτουργιών των πεπτικών οργάνων.
Πώς να αντιμετωπίσετε τη θωρακική οστεοχόνδρωση
Για να αντιμετωπίσετε αυτήν την παραβίαση, πρέπει να αναπτύξετε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Συγκεκριμένες μέθοδοι θεραπείας θα πρέπει να επιλέγονται από τον γιατρό λαμβάνοντας υπόψη την κλινική εικόνα.
Ιατρικός
Στη μορφή του μαστού της νόσου, χρησιμοποιούνται συχνότερα οι ακόλουθες κατηγορίες φαρμάκων:
- αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Βοηθούν στην αντιμετώπιση του πόνου και στην εξάλειψη του πρηξίματος των μαλακών ιστών. Με τη μεσοπλεύρια νευραλγία, συνταγογραφούνται τοπικές δοσολογικές μορφές με τη μορφή αλοιφών και κρεμών.
- αναισθητικά. Εγχέονται στη σπονδυλική στήλη για την εξάλειψη του πόνου και των μυϊκών σπασμών.
- μυοχαλαρωτικά. Τέτοια κεφάλαια εξαλείφουν τους επώδυνους μυϊκούς σπασμούς.
- αντικαταθλιπτικά. Αυτά τα φάρμακα εξαλείφουν το ψυχοσυναισθηματικό στρες που συχνά συνοδεύει την οστεοχονδρωσία.
- Βιταμίνες Β Τέτοια φάρμακα παρέχουν θρεπτικά συστατικά στις νευρικές ίνες. Αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση νευρολογικών ανωμαλιών. Στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, χρησιμοποιούνται κεφάλαια που περιέχουν βιταμίνες Β1, Β6 και Β12.
- χονδροπροστατευτικά. Τέτοια κεφάλαια βοηθούν να σταματήσει η καταστροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων και να ομαλοποιηθεί ο μεταβολισμός των οστών. Συνιστάται η ένεση απευθείας στον παρασπονδυλικό ιστό.
κινησιοθεραπεία και φυσιοθεραπεία
Με τη βοήθεια θεραπευτικών ασκήσεων και γυμναστικής, μπορείτε να μειώσετε τη συχνότητα των παροξύνσεων. Για να γίνει αυτό, συνιστάται να εκτελέσετε τις ακόλουθες κινήσεις:
- Καθίστε σε μια καρέκλα, βάλτε τα χέρια σας πίσω από το κεφάλι σας, εισπνεύστε. Καθώς εκπνέετε, σφίξτε τις ωμοπλάτες σας μεταξύ τους. Κάντε 10-15 επαναλήψεις.
- Ανεβείτε στα τέσσερα, λυγίστε απαλά την πλάτη σας και μείνετε σε αυτή τη θέση. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα, σκύψτε και στερεώστε τον εαυτό σας ξανά σε αυτή τη θέση. Κάντε 15-20 επαναλήψεις.
- Ξαπλώστε ανάσκελα, σηκώστε τα ίσια πόδια σας κατά 20-30 cm και μείνετε σε αυτή τη θέση για 20 δευτερόλεπτα. Κάντε 10 επαναλήψεις.
Η φυσιοθεραπεία είναι μια αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας. Έχουν τοπική επίδραση στο επίκεντρο της παθολογίας.
Χάρη στις ασκήσεις, είναι δυνατό να αντιμετωπίσετε τον πόνο και τους σπασμούς, να βελτιώσετε τη διατροφή των ιστών και να ομαλοποιήσετε την κυκλοφορία του αίματος. Στη θωρακική μορφή της παθολογίας ενδείκνυται η μαγνητική θεραπεία, η έκθεση με λέιζερ και η ηλεκτροφόρηση.
λαϊκές συνταγές
Όταν επιλέγετε οικιακές θεραπείες, φροντίστε να λάβετε υπόψη τον βαθμό της νόσου και τα συμπτώματα που υπάρχουν. Σε περίπτωση οξείας πορείας της νόσου και έντονου πόνου, η θεραπεία ξεκινά με αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά σκευάσματα.
Τα ακόλουθα φυτά έχουν αυτό το αποτέλεσμα:
- Χαμομήλι;
- ΣΟΦΌΣ;
- χιονόμπαλα;
- ελεκαμπανε?
- Σημύδα.
Αυτά τα φυτά μπορούν να παρασκευαστούν όπως το κανονικό τσάι. Για να το κάνετε αυτό, πάρτε 1 κουταλιά της σούπας σε 250 ml βραστό νερό. Πάρτε τη σύνθεση από 1 ποτήρι 2-3 φορές την ημέρα. Για να βελτιώσετε τη γεύση του ροφήματος, μπορείτε να προσθέσετε λίγο μέλι.
Τι να κάνετε σε περίπτωση έξαρσης
Με την έξαρση της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθες συστάσεις:
- μειώστε τη σωματική δραστηριότητα - είναι καλύτερο να παρατηρήσετε την ανάπαυση στο κρεβάτι.
- ΦΑΤΕ σωστά?
- παίρνετε φάρμακα που συνταγογραφούνται από το γιατρό.
- κάντε ένα απαλό αυτο-μασάζ, τρίβοντας τις προβληματικές περιοχές.
- κάντε θεραπευτικές ασκήσεις εάν είναι απαραίτητο.
- τρίψτε τις κρέμες και τις αλοιφές που συνιστά ο γιατρός.
- χρησιμοποιήστε φυσικοθεραπεία.
επιπλοκές και συνέπειες
Εάν δεν ξεκινήσετε τη θεραπεία εγκαίρως, υπάρχει κίνδυνος επικίνδυνων συνεπειών. Αυτά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- προεξοχή και μεσοσπονδυλική κήλη.
- συμπίεση νωτιαίου μυελού?
- Αποκλίσεις στην εργασία των εσωτερικών οργάνων - καρδιά, ήπαρ, έντερα, νεφρά, πάγκρεας.
- Βλάβες του δωδεκαδακτύλου, διαταραχές της εντερικής κινητικότητας, δυσκινησία της χοληδόχου κύστης.
- Μεσοπλεύρια νευραλγία - ερεθισμός ή συμπίεση των νευρικών ινών.
Πρόληψη και Πρόγνωση
Για να αποφύγετε την εμφάνιση θωρακικής οστεοχόνδρωσης, πρέπει να ακολουθήσετε αυτές τις συστάσεις:
- αποφύγετε μια στατική θέση του σώματος - ζεσταθείτε τακτικά.
- επιλέξτε μια άνετη καρέκλα εργασίας.
- κοιμηθείτε σε ένα ορθοπεδικό στρώμα.
- αρνούνται να μεταφέρουν βαριά αντικείμενα·
- έλεγχος του σωματικού βάρους?
- κάντε φυσικοθεραπεία.
Είναι αδύνατο να θεραπεύσετε πλήρως την ασθένεια, αλλά μπορείτε να σταματήσετε την ανάπτυξή της. Με την έγκαιρη έναρξη της θεραπείας, η παθολογία έχει ευνοϊκή πρόγνωση.
Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι μια σοβαρή πάθηση που σχετίζεται με έντονο πόνο και μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία. Για να αντιμετωπίσετε αυτόν τον τραυματισμό, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εγκαίρως.